از پهلویی کبود و چشمی برآمده

حتی صدای لنگه ی در هم درآمده

جای لگد ،اصابت سیلی ومیخ در

آه ای خدا چه بر سر این پیکر آمده

ملجم گرفته است مگر دست را به پیش

یا بر فراز نیزه ی کوفی سرآمده

کاری بکن امام علی ای خدای عشق

تا پشت درب خانه ی تو خیبر آمده

میخ سه شعبه بوده مگر یا عمود این

یا اینکه باز حرمله ی دیگر آمده

نیزه نداشته است ، جسارت نمی کنم

شاید که او برای سر مادر آمده

نیزه نداشته است ، خدایا مرا ببخش

یا شاید او برای سر حیدر آمده

مادر خدا بخیر کند ، خواب دیده ام

مادر بگو برای چه پیغمبر آمده

حتی صدای لنگه ی در هم در آمده

از پهلویی کبود و چشمی برآمده

نادر حسینی

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَلابَنُونَ اِلاّ مَنْ اَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلیمٍ

خدایا از تو امان خواهم در آن روزى که سود ندهد کسى را نه مال و نه فرزندان مگرآن کس که:

دلى پاک به نزد خدا آورد

إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ * إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ *

چه تعبیری خدا در نقطه دارد

 که تفسیری جدا هر نقطه دارد

 به تعداد بهار عمر زهرا ( س) 

 همین اندازه کوثر نقطه دارد

جلوه جنت‏به چشم خاکیان دارد بقیع یا صفاى خلوت افلاکیان دارد بقیع
گر حصار کعبه را جبریل دربانى کند صد چو موسى و مسیحا پاسبان دارد بقیع
گر چه با شمع و چراغ این آستان بیگانه است الفتى با مهر و ماه آسمان دارد بقیع
گرچه محصولش بظاهر یک نیستان ناله است یک چمن گل نیز در آغوش جان دارد بقیع
گرچه مى‏تابد بر او خورشید سوزان حجاز از پر و بال ملائک سایبان دارد بقیع
میتوان گفت ازگلاب گریه اهل نظر بى نهایت چشمه اشک روان دارد بقیع
بشکند بار امانت گرچه پشت کوه را قدرت حمل چنین بار گران دارد بقیع
تا سروکارش بود با عترت پاک رسول کى عنایت‏با کم و کیف جهان دارد بقیع
این مبارک بقعه را حاجت‏بنور ماه نیست در دل هر ذره خورشیدى نهان دارد بقیع
اینکه ریزد از در و دیوار او گرد ملال هر وجب خاکش هزاران داستان دارد بقیع
چون شد ابراهیم قربان حسین فاطمه پاس حفظ این امانت را بجان دارد بقیع
فاطمه بنت اسد عباس عم، ام البنین اینهمه همسایه عرش آستان دارد بقیع
در پناه مجتبى در ظل زین العابدین ارتباط معنوى با قدسیان دارد بقیع
باقر علم نبى و صادق آل رسول خفته‏اند آنجا که عمر جاودان دارد بقیع

راز خون را جز شهدا در نمی یابند ، گردش خون در رگهای

زندگی شیرین است ،اما ریختن آن به پای محبوب شیرین تر است

و نگو شیرین ، بگو بسیار بسیار شیرین تر است .

راز خون آنجاست که همه حیات به خون وابسته است ،

اگر خون یعنی همه حیات ،از ترک این وابستگی دشوارتر هیچ نیست ،

پس بیشترین از آنِ کسی است که دست به دشوارترین عمل بزند.

شهید سید مرتضی آوینی
 

شرح این نامه به چیست که از وصفش عاجز مانده ام....!