بسم رب الزهرا

مثل موج دریا بی قرار و بی تاب

قایق تنهایی بر تن آب ، روان...

تک و تنها بودم

بغض هایم همه در کنج گلو زندانی

آسمان از سر احساس نگاهی به دل بی تب و تابم انداخت

چشم خورشید از این غم خون شد

طاقت دیدن این درد نداشت

رفت و در پشت دو ابر ، بی صدا پنهان شد

ابرها باریدند تا دل شب شاید...

نفس ماه گرفت ، قامتش خم شد از این اندوه

نیمه شب شد اما ابرها گریانند

بی امان می بارند...

ناگهان نام خدا را بردم و دلم شد آرام

ابرها خندیدند

آسمان آبی شد

وَ کبوترها از شوق ، پر و بال زدند

چشم خورشید هویدا شد از پشت دو ابر کوچک

قاصدک ها همه می رقصیدند از شادی...

شکر بسیار که حالا دیگر رد اندوه نمانده است بر این قلب پر از احساسم

همه جا بوی خدا پیچیده است...

خون شهدا 92/11/21

بسم رب الزهرا

معصومه ای و دختر موسی بن جعفری

دنیا ندیده مثل تو اینگونه خواهـــری

الگوی توست زینب کبری که اینچنین

بی تاب و بی قرار ز عشق برادری

در حسرت بهشت نباشم که صحن تو

انگار با بهشـــت نمــوده برابری

باشم غلام حلقه به گوش برادرت

این بنده را به خاطر مولا نمی خری؟

دست مرا بگیر و ببر پا به پای عشق

راضی مشو که در بزند جای دیگری

خون شهدا 92/11/20

بسم رب الزهرا

مسافر است و جاده ای پُر از خطر

و کوله بار عاشقی به دوش او

کسی در این سفر نباشد همرهش به جز خدای مهربان

همان خدا که همره همیشگی است

نه اضطراب جاده ها

نه وحشت شب و سیاهی و سکوت

نه سرد و گرم روزگار

نه بیم رهزنان که پشت کوه ها نشسته اند در کمین

نه ! هیچ یک نمی تواند این مسافر از مسیر عشق منصرف کند

مسافر است و مقصدی به پیش رو

و او نگاه می کند میان راه ، به خلقت خدای خود

به آسمان و ابرها

به آب و رود و چشمه ها

به ریگ ها ، به سنگ ریزه های خسته در دل زمین

به بغض یاکریم کوچکی که پشت شاخه های انتظار لانه کرده است

به دست آفتاب و چشم های ماه

به غنچه های کوچکی که چشم التماسشان به ابرهاست

به تک تک وجود آفریده های خالقش نگاه می کند و در دلش جوانه می زند امید

مسافر است و جاده ای پر از خطر ، ولی خداست همرهش...

خون شهدا 92/11/19

بسم رب الزهرا

کنار جنگل رؤیاها

درون برکه ای از احساس

نشسته ماهیِ تنهایی

نگاه ملتمسش ابری است

دلش گرفته از این دوری

به سینه حسرت دریا و

به دل هوای کسی دارد

کسی که همدم و یارش بود

همان که در دل تابستان

به تور صید بلا افتاد

حبابِ بغض ترک برداشت

دو چشم کوچک ماهی خیس

صدای پای کسی آمد

که سایه اش پُرِ تشویش است

نه حال و حوصله ای دیگر

نه قصد دور شدن دارد...

کنار برکه ای از احساس

به تور صید کسی افتاد

ز غصه ، ماهی تنهایی

خون شهدا 92/11/18

بسم رب الزهرا

یک ، دو ، سه ، چهار....

همیشه وقت اذان که می خواست زهرا را به نماز خواندن دعوت کند تا ده می شمرد

می گفت : " هر کی زودتر سر سجاده اش باشه اون برنده است "

زهرا که هفت سال بیشتر نداشت سریع وضو می گرفت و چادر سفید گلدارش را سر می کرد و می ایستاد سر سجاده

زهرا همیشه اول بود و علی دوم

بعد از نماز زهرا با آن صدای مهربانش می گفت: " قبول باشه داداش علی "

علی هم بر می گشت و دست کوچک زهرا را که دراز بود به سمتش می بوسید

چند سال بعد که علی برای همیشه به جبهه رفت ، موقع اذان که می شد زهرا خودش تا ده می شمرد

هم سجاده ی علی را پهن می کرد ، هم سجاده ی خودش را...

از آن روزها بیست سال می گذرد

زهرا هنوز هم موقع اذان که می شود تا ده می شمرد

اما اینبار می شمرد تا پسر کوچکش علی برای نماز آماده شود

حالا علی کوچک همیشه اول است و مادرش دوم

علی بعد از نماز با صدای مهربانش به مادر لبخند می زند و می گوید : "قبول باشه مامانی "

و زهرا هم دست کوچک علی را که به طرفش دراز شده می بوسد...

خون شهدا 92/11/17