بسم رب الزهرا

دلم هوای بقیع و مدینه دارد باز

درون سینه نهفته هزار راز و نیاز

دوباره بغض غریبی نشسته در آهم

دوباره پیچ و خم جاده در سر راهم

و اشک ها که سرازیر میشود نم نم

و میهمان دو چشم است  قطره ای شبنم

هنوز رنگ دل آسمان کمی تار است

و حال ماه وخیم است ، زار و بیمار است

منم مسافر شبگرد کوچه های جنون

که اشک های غریبم شده به سرخی خون

هوای روضه ی مادر دوباره زد به سرم

یکی به داد رسد ، چون شکسته بال و پرم

خدا کند که بیاید مسافر از سفرش

که انتقام بگیرد به خاطر پدرش

و انتقام در و زخم سینه ی مادر

و انتقام کبودیِ صورت خواهر

و انتقام حسین و سر بریده ی او

و انتقام حسن ، آه !  نور دیده ی او

خدا کند که بیاید دلم گرفته ، خدا

خدا کند که بیاید دگر مسافر ما

اللهم عجل لولیک الفرج