عشق روضه های مادر شهادت را برای آنان شیرینتر و شیرینتر می کرد...

به گمانم قبل رفتن برای هیئت مادر لحظه شماری میکردند...

حالا که رفته اند هنوز هم که هنوز هست طلب عزاداری مادر را میکنند...

چگونه هست که ما را هم سمت خودشون میکشند ...

دوست دارم زیر پای شماها مرا خاک کنند...  تنم ز ضعف چنان شد که گر بدیده خویش/چو نور جا کنم از خود هنوز پنهانم...
آنقدر درد بر آه و جانم کشیده شده که چند روزیست که مردنیم...!! چنان به رفتنم مشتاقم که نامه را بحریر عمر آخر میپیچم
به جان و غم و درد و غصه میگویم: حسنی که کامل افتاد، ایجاد میکند عشق/هر قطره اشک این شمع پروانه دگر شد

خط قلم1: نمیدونم این چند وقت چم شده که نه حواسی دارم نه میتونم درست بنویسم... موقع نوشتن هر واژه، واژه بعدی به جای دیگه سفر میکنه و چیز دیگه ای ایجاد میشه...
خط قلم2: دلم برای تمام نوشته ها تنگ شده... (این که حرف همیشگیه ولی هر دفعه تکرار میشه_ تکرار تمام تکرارهایم شیرینترین تکرارهاست)
خط قلم3: ...
خط قلم4: ...
خط قلم 4: نوک مداد تراش شده ام شکسته است، چگونه بنویسم؟

دل معشوق هم از دوری عاشق خونست/ گوش کن در غم مرغان چمن شیون گل