بسم رب الزهرا

شدم اسیر دام تو ، بده تو آب و دانه ام 

پرنده ای که جَلد توست میلِ دانه میکند

ببار با عطوفتت بر این کویر بی ثمر

که بشکفد گلی که با غمت جوانه میکند

باز هم دل بهانه ی ایوان نجف میکند و در گوشه ی حرم زانوان احساسش را روی سینه جمع کرده و آقا را صدا میزند

فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقَامِکُمْ وَ أَزَالَتْکُمْ عَنْ مَرَاتِبِکُمُ الَّتِی رَتَّبَکُمُ اللَّهُ فِیهَا وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْکُم
وخدا لعنت کند بر امتی که شما را از مقام و مرتبه خود منع کردند و رتبه ای که خدا مخصوص شما گردانیده بود از شما گرفتند و خدا لعنت کند امتی که شما را مقتول ساخت

خون شهدا 8-6-94