بسم رب الزهرا

تا کربلای تو نفـــس ها می زند دل

دارد به دنیای خودش پا می زند دل

چون قطــره ای دنبال اقــــیانوس یادت

هر شب دلِ خود را به دریا می زند دل

درس جنون را از بَر است اما همیشه

در مکتب عــشق تو درجا می زند دل

تا اینکه بیند گوشه ی شش گوشه ات را

بیچـــاره رو اینجــا و آنجــا می زند دل

دیروز و امـروزش اگر بگـذشت با هجر

حــرف از وصال صبحِ فردا می زند دل

اذن دخولــت جان من را بر لب آرد

تا کربلای تو نفس ها می زند دل