بسم رب الزهرا

به جان ماه قسم ، آسمان دلش تنگ است

سکوت آینه ها سوت و کور و بی رنگ است

تــو نیســـتی و  عــدالـــت  به انــزوا رفـــته

به جای آن همه جا رنگ و بوی نیرنگ است

وَ جــاده هــا  همه از دوری ات پریشـــانند

وَ در مسیر رسیدن به تو ، غمِ سنگ است

گلی به عشق گــــل روی تو نروییده است

گـــمان که پای تمام شکوفه ها لنگ است

هنوز دغدغده ی مــــردمان خدایی نیست

هنوز بر سر سهم و سهام ها جنگ است

بیا و دســــــت نوازش بکش به روی زمــین

به جان ماه قسم ، آسمان دلش تنگ است